Kleintjes

Publicatiedatum 24 april 2019, 11:24

Soms zijn er kleine dingen die heel even opvallen.

Een kop in de krant die ik niet begrijp: “Eind vorig jaar werd een vrouw uit Maastricht gebeten toen een wasbeer haar konijn had gevangen.” Of: “Albanië hoopt op toeristen met pijnlijke reclame”.

De kerstwensen die ik krijg zijn divers. Die variëren. Prettige Kerstdagen, Fijne Kerstdagen, Gezegende Kerstdagen, Gezellige Kerstdagen, Vrolijke Kerst. Densen voor Pasen, ik geef toe daarvan krijg ik er heel veel minder, zijn altijd vrolijk.

Een zonnige, warme dag en ik zou met iemand overleggen over iets. De ramen open en behalve voorjaar kwam en luide muziek naar binnen stromen. Te luid om aangenaam te zijn. Mijn gesprekspartner liep de deur uit, naar het platte dak en riep tot de veroorzakers van de luide muziek “Jullie zijn te sociaal.” Het geluid werd zachter gezet.

In Uithuizen wordt gewerkt aan de Blink. Kris kras naar alle kanten fietsen is niet meer mogelijk. Lopen evenmin overigens. Langs de winkels, de nering moet wel doorgaan, is een loopruimte vrij gehouden. “Fietsers afstappen,” staat op het bord dat aan het hek gehangen is. Een man, minstens vijftig plus, komt mij tegemoet. Hij stapt niet af. Voor hem lopen twee meisjes. Hij tingelingt tot ze opzij gaan, hij tingelingt voor mij – ook ik moet aan de kant. Dan komen er twee jongens de bocht om, jong genoeg om het bord te negeren. Ze stappen af.

Pasen was niet vrolijk, maar wel zonnig en lekker warm. En niet alleen voor mij, ook voor alle andere mensen die in mijn buurt wonen. En zo werden gazonnen gemaaid, voegen gefreesd, stenen voor de oprit gesneden – vier dagen lang. Aan het eind van de twee Paasdagen de barbecue.
Gelukkig hoefde ik voor het wieden van onkruid geen machine te gebruiken.

Kleine momenten