Treinigheden

Publicatiedatum 23 juni 2019, 18:47

Gisteren bracht een trein mij terug van Uithuizen naar Usquert. Als de trein het rijtje huizen langs het spoor gepasseerd is, komt de overweg en daarna het huis waar ik in het begin dat ik in Usquert woonde mijn treinkaartjes kocht. Die schreef mevrouw Meijer dan met de hand uit, tenminste, als ik verder wilde reizen dan Groningen. Voor de ritten tot Groningen kon je zesrittenkaarten kopen, dat was goedkoper.
Op een terugreis, ik weet niet meer waarvandaan, kwam een ietwat rond goedgemutste conducteur mijn kaartje controleren. Op z’n Gronings schalde hij door de trein “Daar heeft mevrouw Meijer een goeie aan gehad.” Misschien is het wel een retour ‘s-Gravenhage geweest.
Nu woont mevrouw Meijer daar niet meer, toen was het nog geen huis, maar een winkeltje waar je sigaretten, sigaren en ik meen ook snoep kon kopen. Misschien had “vrouw Meijer” wel een betere aan mij als het om rookwaren ging dan wanneer het om treinkaartjes ging.
Handige kaartjes, de zesrittenkaarten. Ze waren oranje en bij controle werd een rit figuurlijk afgeknipt door de conducteur. In die tijd werd ik nogal eens over het hoofd gezien door mensen, zo ook door de conducteur. Iedereen in de coupé werd aangesproken, “vervoerbewijs alstublieft”, en knip, weer een rit minder tegoed. Mij liep hij nogal eens voorbij. Nadat ik de eerste keertje braaf gemeld had “u bent mij vergeten” en iemand mij zeer verbaasd, bijna uitlachend aankeek, heb ik die zin daarna weggelaten, in de trein tenminste. Ik heb heel wat keertjes voor niets gereisd!
Een rit weggeknipt. Dat zeg je vast anders. Ook in de trein, maar heel veel later in het strippenkaart tijdperk zaten er een moeder en een kind aan de andere kant van het gangpad. Nadat de controleur geweest was, zei moeder “Zo, die is vol” en strippenkaart ging in de prullenbak. “Nee,” zei het kind. “Die is niet vol, die is leeg.” Moeder sprak kind tegen. Ik vond dat kind gelijk had, ook al was-ie afgestempeld op strip 15.
En dan de conducteur die naast mij ging zitten en zei “volgens mij kun je goedkoper reizen” – en mij helemaal uit de doeken deed hoe dat kon. Dat wist ik al wel, ik zat net tussen twee variaties van goedkoper reizen in, de ene net afgelopen, de andere nog niet geldig. Ik heb mij laten voorlichten en dank u wel gezegd.
Of de kaartjescontroleur die ons trof na een leesgroepavond en ons hoorde praten over boeken, wilde weten welk boek we lazen – en geen kaartje meer gecontroleerd heeft tot wij de trein verlieten, in Usquert.

Soms is het best leuk in de trein.

Kleine momenten