Nienke Boschmans tweeduuster

tekening

Kleinst

Publicatiedatum

Met vertraging zag ik een Het Uur van de Wolf: Het wonder van Le Petit Prince.
Regisseur Marjoleine Boonstra volgt in dit uur vier vertalers van Le Petit Prince van Antoine de Saint-Exupéry, waarvan ruim 375 versies bestaan. De geportretteerden zetten het werk om in respectievelijk het Tamazight (Noord-Afrika), Sámi (noorden van Finland), Nawat (El Salvador) en Tibetaans. De emotionele band die zij hebben met het boek helpt hen in hun strijd hun taal en cultuur te behouden.
De vertalers en anderen die spraken in deze documentaire maakten mij stil, verstild.
Ik weet weer waarom ik, elf jaar oud, naar de allermoeilijkste school waar je heel veel over taal kon leren wilde. Ik kan het alleen niet zeggen of schrijven.
Ik weet weer dat ik wilde weten waardoor sommige woorden mooi zijn, waardoor sommige zinnen mooi zijn.
Ik kan het niet zeggen, ik kan het niet beschrijven.

Straks ga ik Le Petit Prince lezen.
In het Nederlands.

Zou ik nog een beetje Frans kunnen leren lezen?


Reacties

Op dit artikel kan niet gereageerd worden.

← ouder nieuwer →