Op pad
Publicatiedatum
Ik zat in de trein naar Helsinki. Nog nooit eerder had ik in een voertuig op zo’n fijne, lekker zittende stoel gezeten. (In een concertzaal, kamer of wachtkamer evenmin). Terwijl de trein niet voelbaar verder reed, meldde mijn blaas zich, “Ik wil leeg.” Ik ging op zoek naar de w.c. Toen bleek dat de trein niet zo fijn was als de stoel lekker zat – in de hele trein was niet een w.c. te bekennen. Van lieverlee stond ik op, liep de trap af en ging naar mijn eigen w.c.
De trein was verder gereden, daar kon ik niet meer in. Mijn bed was er gelukkig wel – en lekker warm.
Ik loop door de Herestraat en het is 4 oktober en er zijn veel mensen in de Herestraat. Een winkel trekt mijn aandacht omdat die volgestouwd is met kerstspullen, nogal wit allemaal en van een afstandje nogal goedkoop aan de buitenkant. Vooroordelend: Amerikaans.
De krant van zaterdagochtend heeft een paginagrote advertentie van Friendship Cruises. Vier de kerstdagen bij ons aan boord luidt de wervende tekst. Ik wil verder bladeren als mijn oog op de foto onder deze tekst valt. Een foto van een kamer, pardon hut (of toch maar kamer). Een bed op de voorgrond, een tafeltje met daarop een schaaltje onduidelijk lekkers en twee glazen. Een echtpaar, niet zo piep meer, kijkt uit over de Rijn. Denk ik. Het raam is groot, maar misschien is dat wel gewoon voor cruiseschepen. Aan de overkant van het water zie ik de Dom van Keulen – denk ik. Daar kijkt het echtpaar niet naar, ze staan kerstgelukkig in de verte te kijken.
Ik vraag met af of met Zwarte Piet Sinterklaas ook wegblijft dit jaar.
Reacties
Op dit artikel kan niet gereageerd worden.