Straaljagers, koffie en een componist

Publicatiedatum 22 december 2019, 19:07

Ik moest naar de huisarts om daar de doosjes in te leveren van de “medicijnen” (eigenlijk zijn het geen medicijnen maar symptoomonderdrukkers) die ik wilde herhalen in te leveren. De afstand is klein, ik ging lopen. Een fiets of auto heb ik trouwens niet eens.
Er joegen twee straaljagers voorbij met het nodige lawaai. Bij de basisschool stond een meisje op haar driewieler bij de voetgangersoversteekplaats te wachten. Ze vertelde mij dat het vliegtuigen waren die zoveel lawaai maakten. Er kwam nog een derde langs gevlogen. “Ik heb het helemaal gehad met ze,” verkondigde het meisje. “Ik steek over.” Ze keek naar links, ze keek naar rechts en fietste naar de andere kant van de straat.

Een zaterdags kopje koffie, deze keer niet in ‘t Schathoes bij de Menkemaborg, maar in Gouden Karper in Winsum. Ik kon met iemand meerijden en boodschappen doen in Fluitekruid. Daarna is de Gouden Karper dichterbij dan ‘t Schathoes.
Bij binnenkomst zag ik Janny en Theo – bijna op dezelfde plek als waar zij de vorige keer dat we in de Gouden Karper koffie dronken ook zaten. Ze lazen kranten.
En daar was de herinnering – hoe H. en ik op zaterdagen in Uithuizen boodschappen deden en Volkskrant en Trouw lazen en kopjes koffie dronken in het restaurant van hotel Gemeentehuis.

Twee mensen gaven mij een cadeautje. Een kleinschalig concert, en ik hoorde er muziek van een Amerikaans componist: Scott Ordway. Nooit eerder van of over gehoord. Maar hij heeft een eigen website en daar zijn z’n composities online te beluisteren. Nagenot van het concert.

H. zou vandaag gezegd hebben “Es Weihnachtet sehr.” Veel ‘kerstmuziek’ (radio 4).

Kleine momenten