Nienke Boschmans tweeduuster

tekening

Carmina Burana

Publicatiedatum

Een dag of wat geleden kwam ik zomaar thuis met een dvd in mijn tas: de Carmina Burana van Carl Orff, uitgevoerd door de Berliner Philharmoniker onder leiding van Simon Rattle. Ik had niet eens gedacht toen ik deze dvd tegen kwam in de winkel. Ik pakte de dvd van z’n plekje, betaalde bij de kassa en verliet het Carillon. Dat overkomt mij zelden, muziek, poëzie en proza mag ik van mijzelf alleen maar kopen als het met een goede reden op een “hebberig lijstje” terecht is gekomen (met die “goede reden” kan ik overigens heel goed onderhandelen, dat wel). De Carmina Burana stond op geen enkel lijstje (meer).
Twee dagen later, ‘s avonds, ging ik de dvd bekijken en beluisteren.
Toen wist ik het weer: kerst 1988. Mijn vader was een maand geleden zomaar gestorven en ik was tijdens die kerst bij mijn moeder. Eerste kerstdag viel dat jaar op een zondag en zij ging naar de kerk. Ik wilde niet mee en heb die middag bijna per ongeluk voor het eerst van mijn leven de Carmina Burana gehoord. Door het moment, de situatie is dat concert als het ware in mij geëtst.
Sindsdien ben ik op zoek naar een herhaling die er niet kan zijn.
Daaraan dacht ik niet toen ik de dvd kocht, maar ik wist het onmiddellijk toen ik de eerste klanken hoorde – of de eerste beelden zag? Want dat weet ik niet meer, of ik die eerste kerstdag naar de radio geluisterd heb of ook gekeken heb. In mijn herinnering heb ik alleen maar gehoord.
Op de website van het Koninklijk Concertgebouworkest kun je terugzoeken wanneer een concert uitgevoerd is (zojuist ontdekt). De uitvoering van de Carmina Burana was de Kerstmatinee Eurovisie, de dirigent Riccardo Chailly.
De uitvoering door de Berliner Philharmoniker geeft mij niet de herhaling van 25 december 1988, maar toch.


Reacties

Op dit artikel kan niet gereageerd worden.

← ouder nieuwer →