Nog geen Zwolle

Publicatiedatum 19 maart 2020, 02:22

Al een week of twee denk ik “morgen” als ik overweeg om over Zwolle te vertellen. Vandaag was de gedachte “zodra ik weer in Zwolle ben geweest”, en dan zal nog wel even duren.
Groningen lijkt nu ook ver weg, fysiek misschien niet, anderszins wel. En mijn agenda wordt steeds leger. De eerste afspraak voor juni is geannuleerd.
“Krijg me toch een boel vrije tijd”, schreef mijn broer een dag of wat geleden. Ik ook. Tijd om brieven te schrijven, tijd om radio te luisteren (ik heb er intussen drie of vier podcastabonnementen bij), tijd om te lezen (maar lezen lukt niet zo goed, het idee dat ik iets moet doen wil niet verdwijnen), tijd om op m’n binnenfiets te fietsen en toch te blijven waar ik ben, tijd om eerst met een omweg naar de brievenbus te wandelen, later met een omweg naar de glasbak. De lengte van de omweg hangt van het weer af, en als we het daarover hebben: het voorjaar mag wel losbarsten.

Ik weet voor eens en voor altijd dat ik een oudere ben.
En risico loop.

De gedachte wil zich maar niet invoegen in de dagelijkse gang van zaken.