Lieve beste jij die dit leest

Publicatiedatum 20 maart 2020, 21:33

Het was niet De Pest (Camus) die mij dat vreemde gevoel “ik ken dit toch?” bezorgde.
Vanmiddag liep ik naar de brievenbus, dat is van maandag tot en met vrijdag een dagelijkse gang, en de naam Saramago meldde zich in mijn gedachten. De stad der blinden en dan bedoel ik minder de beschreven feiten in deze roman dan hoe ik het begin van het verhaal ervaren heb.

De dagen krijgen steeds langere uren.

In de wereld van Podcast is het aangenaam vertoeven, ook al zijn niet alle Podcasts aangenaam. Gijs Groenteman die af en toe met iemand in een archiefkast bij de Volkskrant zat, “Met Groenteman in de kast”, kan dat niet meer doen. Hij belt nu af en toe iemand op, “Met Groenteman in quarantaine” om die persoon te vragen hoe het haar of hem vergaat. Aangenaam tijdverdrijf om naar te luisteren.

Daan Doesborgh heeft kennelijk ook thuiswerkplicht of minder te doen – zijn maandelijkse De Poëziepodcast was er afgelopen maandag weer, maar sinds vandaag is er een wekelijks Poëziebulletin, en dat – zegt hij – blijft zolang de coronarisis duurt. Het is de bedoeling dat daar audioboodschappen van dichters komen. Luisteraars mogen zelf ook een voordracht opnemen en insturen. Ik ben benieuwd, Het eerste bulletin was mooi om naar te luisteren.

Eén gedicht, van Joke van Leeuwen, ga ik hier doorgeven

Lijmen

Ik had drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een vogeltje.
Een veulentje.
Een varkentje.

Ze zijn gevallen.
Ze braken stuk.
Ik heb ze gelijmd.
‘t Is bijna gelukt.

Ik heb drie beestjes,
drie beestjes van steen.
Een volentje.
Een veukentje.
Een vargeltje.

Met groet,
Nienke

Brieven aan