Niks bijzonders

Publicatiedatum 24 mei 2020, 15:00

In 1980 leerde ik op de Internationale Zomerschool in Oslo Tienke Pareau kennen. Toen we weer in Nederland waren schreven we brieven en ontmoetten we elkaar af en toe. Een keer kwam Tienke naar Groningen. Dat had te maken met de poëzie van N.E.M. Pareau, geen familie – evenmin van haar man.
Een dag of wat geleden lag er een gedicht van deze Pareau in mijn e-brievenbus. Ik dacht aan Tienke, en aan onze ontmoetingen. Ik kon haar niet een “ik dacht aan jou” sturen. Tienke is al lang overleden.

Ik hoor wel eens van mensen die, toen nog klein waren, iets lekkers kregen als ze een letter gepoept hadden. Ik niet dus – dat kon ook niet, wij hadden een “ploems-wc”. We konden niet eens zien wat we gedaan hadden.
Nu ben ik groot en heb ik zelf een wc. Meestal kijk ik even. Woensdag lag er een mooie T. Alleen op de kop.

Wurmen om een contactstop uit een geaarde contactdoos te krijgen. Waarom zijn niet alle contactstoppen met zo’n mooi oog uitgerust waarmee je hem veel gemakkelijker uit de contactdoos kunt trekken?

Ook handig: in alle openbare gelegenheden sensorkranen aanleggen. Verplicht bij de wet “Niet opnieuw vuile handen na het wassen”. Daar waar ze zijn, bevallen ze mij prima.

Zien vogels kop-romp alleen maar in de ruimte en vliegen ze er alleen maar dan vandoor? Vanmiddag zat ik tegen de rugleuning van een stoel geplakt. Twee mussen kwamen dichter bij dan ik ooit eerder gemerkt heb.

En nu heb ik zin in koffie.