Mijn onbetrouwbare geheugen

Publicatiedatum 9 april 2021, 21:53

Een paar dagen geleden wisselde ik met een vriendin van gedachten over boeken die we lazen toen we nog kind waren. Door verschillen in het milieu waarin we opgroeiden, het verschil in leeftijd en dat de een wel en de ander niet in een christelijke omgeving opgevoerd werd kwamen we, als ik mij goed herinner, niet één boek tegen dat we allebei als kind lazen.
Ik vertelde haar over een boek dat ik had, van Max de Lange-Praamsma (van de Goud-Elsjeboeken): Wat Roentje Robbedoes leerde en vertelde dat Jeroentje een vader had om jaloers op te worden en zoveel poppen dat ze schooltje kon spelen met haar poppen. Ik was er van overtuigd dat er in het boek een tekening stond van een meisje dat als schooljuffrouw voor een klas poppenkinderen stond.
Roentje Robbedoes heeft mijn boekenkast al lang verlaten, misschien verdween ze in zo’n grote brievenbus van het Rode Kruis (of was het ‘t Leger des Heils) die ooit op de Grote Markt stonden.
We zijn gezegend met boekwinkeltjes.nl en jawel, daar was Roentje en ze kostte maar drie euro. Ze werd mij na betaling ook nog eens razendsnel toegezonden.
Ik heb Roentje gelezen. Niks schooltje spelen. Niet in de tekst, niet een tekening. Roentje had wel veel poppen, maar die lagen op een zolder die Roentje helemaal voor zichzelf alleen had in bedjes en tot bedje omgetoverde dozen.
En de vader? Eigenlijk ook niet echt om jaloers op te worden – wel een leuke, lieve vader.

Nu heb ik een nieuwe vraag: welk meisje speelde in welk boek wél schooltje met haar poppen?